De lijdenstijd in zwart-wit
De expositie in de Veertigdagentijd staat in het teken van de lijdende mens. In zwart-wittonen heb ik figuren afgebeeld die slachtoffer zijn van een wrede dood, die treuren om het gemis van een geliefde, die een aanklacht indienen tegen geweld en onrecht, die hun handen ten hemel heffen met de vraag: waarom.
De Veertigdagentijd handelt over de lijdenstijd van Jezus die talloze kunstenaars heeft geïnspireerd om – zonder vergoddelijking – iets uit te drukken van zijn mens-zijn. De menselijke conditie van geboren zijn, van betekenis geven, van kwetsbaar en uiteindelijk sterfelijk zijn staat daarin centraal.
Twee afbeeldingen zijn een fotografische bewerking van een originele Sumi-e schildering van mijn hand. Het Japanse Sumi-e is een kunstvorm waarin met verschillende penselen wordt geschilderd met zwarte inkt in talloze verschillende schakeringen. Sumi-e heeft een Zenboeddhistische achtergrond en draait om de kunst van het weglaten. Het is in beginsel een meditatief proces waarbij in één penseelstreek voor elke toets een inktschildering vervaardigd wordt op rijstpapier.
De overige werken bestaan uit een combinatie van acryl- en olieverf, inkt, papier en zand. Een aantal werken passen qua materiaal en kleur prachtig op de oude muren van de monumentale kerk.
Kunstwerken in brede zin, te weten schilderingen, beeldhouwwerken, teksten (ook Bijbelteksten) en muziek zijn altijd een interpretatie van de werkelijkheid door de kunstenaar, die een dialoog aangaat met de toeschouwer. Kunst is principieel multi-interpretabel en daarin is misschien de hoop gelegen, de hoop op een nieuwe blik, een andere zienswijze.
Tot slot wil ik eindigen met een citaat van de kunstenaar Brancusi, die in mijn ogen prachtig verwoordt wat kunst in essentie kan zijn. Het geeft misschien een antwoord op de vraag waarom de mens een schepper is.
Kunst vertegenwoordigt geen ideeën maar brengt ze voort. Een waar kunstwerk komt intuïtief tot stand zonder van tevoren uitgedachte beweegredenen, omdat het zelf de beweegreden is en men daarvan vooraf geen rekenschap kan afleggen.
Constantin Brancusi (1876-1957)
Biografie
Theoloog
Naast de opvoeding van mijn twee kinderen ben ik theologie gaan studeren en in 2000 cum laude afgestudeerd op het werk van de Belgische filosofe, psychoanalytica en taalkundige Luce Irigaya. Jarenlang was ik werkzaam als docent godsdienstfilosofie en genderstudies aan de NHL Leeuwarden en verzorgde ik colleges aan de seniorenacademie. Ruim 15 jaar leid ik uitvaarten vanuit christelijk of humanistisch perspectief. Ik geef lezingen en doceer filosofie aan kleine groepen.
Kunstenaar
Kunst, filosofie en religie beïnvloeden elkaar en zetten aan tot verbeelden en symboliseren. Zij bieden speelruimte voor datgene wat onzegbaar en onbeeldbaar is. Daarin ligt voor mij een belangrijk moment van fascinatie.
Mijn opvattingen en gevoel voor kunst en schoonheid zijn onder andere gevormd door jarenlange opleiding en oefening in de Japanse bloemsierkunst – Ikebana.
Het schrijven van haiku heeft mij mede geschoold in de kunst van weglaten.
Beide kunstuitingen zijn geworteld in de Zenfilosofie, waarbinnen het gaat om een innerlijke identificatie met datgene wat je creëert. Daarnaast hebben de kunstfilosofie (esthetica) en de visie van toonaangevende kunstenaars mij geïnspireerd.
Vanaf 2015 ben ik intensief gaan schilderen. Ik heb een eigen gemengde techniek ontwikkeld, waarbij ik hoofdzakelijk acrylverf, inkt, zand en dun papier gebruik. Mijn intentie iets uit te drukken van de menselijke conditie: de mens – geworteld in het aardse verlangend naar transcendentie
Hilde Hoving www.hildehoving.nl
De tentoonstelling in de Grote Kerk is iedere zaterdag in de Veertigdagentijd geopend van 13.00 – 16.00 uur.